Surfing Atlantico

5-7-2009

Caparica – camping

Zo staan we nog een dagje op de camping die we vullen met wat huishoudelijke taken. Het reisblog updaten, camper wassen, toilet reinigen, watertank vullen en dat soort dingen. 's Avonds zitten we gezellig met zijn vieren onder de partytent van Wab en Simone en genieten we van eten, drinken en goed gezelschap. We breken de nacht en gaan rond 3.15 uur de camper weer in voor een beetje slapen.

6-7-2009

Caparica – Evora

140 km

Vandaag is het zover: we vertrekken na 5 nachten op de camping weer verder Portugal in. De bestemming voor vandaag is Evora, maar voordat we daar aankomen bezoeken we eerst twee historische locaties. 1 de Menher van Almendris en 2 de Cromlech van Almendris. Twee preshistorische locaties van circa 3000 voor Christus. De megalieten (stenen) zijn waarschijnlijk neolithische graven. De Cromlech van Almendris bestaat uit 95 ellipsvormige stenen in een ovaal geplaatst. Eigenlijk een soort Stonehenge in Portugal. We rijden door naar Evora om daar de Sao Francisco te bezoeken. Deze 15e eeuwse kerk bevat een kapel met daarboven geschreven: 'Nos ossos que aqui estamos, pelos vossos esperanos.' (Wij beenderen die hier liggen, wachten op de uwe). Niets blijkt minder waar, in deze lugubere kapel zijn beenderen en schedels verwerkt van ruim 5000 monniken. Alle wanden en kruisbogen zijn bekleed met schedels en beenderen, raar volkje...?

7-7-2009

Evora – Vila Nova de Milfontes

140 km

Gisteren waren weeven op bezoek in de prehistorie en in dat gebied zou ook een grot moeten zijn met tekeningen. Volgens het boek was deze echter op maandag gesloten, dus vandaag gingen we ervoor terug. We vonden de grot in één keer en we besloten het pad te volgen. Er kwam alleen een vrouw naar ons toegelopen die ons erop wees dat je de grot alleen in een groep met gids kan bezoeken. Dat stond dan weer niet in het boek...via telefoon kun je dan boeken, maar veel trek hadden we daar niet in. We besluiten door te rijden naar ons einddoel van de dag; Lagoa de Santo André. Een natuurgebied met een groot meer, gelegen naast het strand en de zee. Daar aangekomen leek het ons ideaal voor een dagje zwemmen en niksen. We rijden terug naar het dorp voor inkopen om weer terug te rijden naar het meer. Wat ons in eerste instante niet was opgevallen, was de enorme wind die er stond. We lopen door windkracht 5 naar de zee die alleen maar wilde golven maakt. Eigenlijk hebben we geen idee wat we met dit landschap aan moeten, dus na een broodje rijden we weer verder naar onze volgende bestemming. Zo komen we aan in Vila Nova de Milfontes en vinden nog 10 andere campers. Hier liggen we nog even in de laatste zonnestralen.

8-7-2009

Vila Nova de Milfontes – Lagos

130 km

Onderweg naar Sagres maken we weinig mee, behalve dat we in Carepateira (surfhotspot) een surfwinkel zien en we besluiten te kijken voor een tweedehands board. Immers vervolgen we onze weg langs de hele zuidkust van Portugal en Spanje, dus surfen kan best een leuke dagbesteding zijn. De surfdude heeft inderdaad tweedehands boards, maar beginnend vanaf € 450,-. Dat gaat ons toch te ver en we hoorden de ING-leeuw al brullen. De verkoper had toch nog achter wel een board liggen voor € 300,- inclusief vinnen, lijn en draaghoes. Tja, we dachten aan € 200,- en uiteindelijk hebben we een deal: € 250,-. Om nou niet meteen het water in te duiken, zoeken we eerst nog het uitkijkpunt Cabo da Sao Vicente; een enorm hoge rotswand waarvan men vroeger dacht dat dit het einde van de wereld moest zijn. Het uitzicht over de Atlantische Oceaan is geweldig en de hoogte (je kijkt toch stiekem even over het randje, 100 m) adembenemend. In de directe omgeving zijn idyllische strandjes, omgeven door stijle hoge rotsen, een klein strand en een blauwe zee. Hier doopt Robbert het surfboard. Hoewel het niet meevalt, de harde wind maken de golven nogal ruig en onvoorspelbaar, toch één goede 'ride' kunnen maken op een mooie golf. Tegen de avond verlaten we het strand en rijden naar de parkeerplaats bij de vuurtoren. De wind is hier zo sterk dat zelfs de camper staat te schudden. Geen ideale plek dus. We rijden dan maar door naar Lagos; een grote stad met verschillende praias. Onze Portugese camperbuurman tipt ons op de stranden van Carepateira. Onze buurvrouw (look-a-like Shakira) dus Robbert ook blij, is zo aardig om ons een soepie aan te bieden. Hoewel we net een enorm bord pasta op hebben kon Robbert geen nee zeggen. Daar zal Darwin ook wel iets over geschreven hebben; mannen kunnen toch echt niet zonder de vrouw en al helemaal niet als ze mooi zijn...

9-7-2009

Lagos – Carepateira – Lagos (camping)

80 km

Vandaag moet het dan echt gebeuren: surfen! Op naar Carepateira dus. We komen eerst aan op een P-plaats met allemaal surfbusjes. Achteraf gezien een prima overnachtingsplek. We vragen de weg naar de goede golven en ons wordt Amado aangeraden. De dag begint bewolkt, maar er zijn al volop surfers aan de gang. Nou, dan is het dus ook de beurt aan Robbert. We vonden het wat te duur worden om ook meteen een wetsuit te kopen en bovendien is Robbert geen mietje, dus in t-shirt en 3/4-broek probeert hij de plank vandaag echt goed uit. Na een half uur komt hij suf, moe en vooral paars van de kou weer terug. Hij moest nog inkomen, hoewel wel al een paar keer gestaan. Dus even opdrogen en warm worden en weer door. Het zonnetje komt inmiddels door, dus Claudia vindt haar dagbesteding; nog veel bruiner worden. Robbert waagt nog een poging en dit gaat al veel beter. De grote golven laat hij links liggen. Na één keer in een brekende golf vier keer onder water rondgedraaid te worden en niet boven kunnen komen is dit meer iets voor de profs. Op de tweede lijn brekende golven gaat het een stuk beter. Zo krijgt hij de smaak te pakken en wordt het steeds leuker. Op deze manier hebben we een lekker dagje aan de zee. Nu op de camping in Lagos voor een frisse douche en een wasje. Tot zover bevalt het surfleventje wel en Claudia krijgt zelfs al inspiratie voor Hawaïaanse bloemschilderingen op de camper.